laesio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From laesus, perfect passive participle of laedō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈlae̯.si.oː/, [ˈɫ̪äe̯s̠ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈle.si.o/, [ˈlɛːs̬io]
Noun[edit]
laesiō f (genitive laesiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | laesiō | laesiōnēs |
Genitive | laesiōnis | laesiōnum |
Dative | laesiōnī | laesiōnibus |
Accusative | laesiōnem | laesiōnēs |
Ablative | laesiōne | laesiōnibus |
Vocative | laesiō | laesiōnēs |
Descendants[edit]
Borrowings:
- → Catalan: lesió
- → Czech: léze
- → English: lesion
- → French: lésion
- → Galician: [Term?], lesión
- → German: Läsion
- → Italian: lesione
- → Portuguese: [Term?], lesão
- → Romanian: leziune
- → Slovak: lézia
- → Sicilian: lisiuni
- → Spanish: lesión
References[edit]
- Walther von Wartburg (1928–2002) “laesio”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 5: J L, page 129
Further reading[edit]
- “laesio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “laesio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- laesio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.