landmärke

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of land +‎ märke.

Noun

[edit]

landmärke n

  1. landmark

Declension

[edit]
Declension of landmärke 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative landmärke landmärket landmärken landmärkena
Genitive landmärkes landmärkets landmärkens landmärkenas

Further reading

[edit]