müstebit

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish مستبد (müstebid), from Arabic مُسْتَبِدّ (mustabidd).

Noun

[edit]

müstebit (definite accusative müstebiti, plural müstebitler)

  1. (dated) despot, autocrat, tyrant
    Synonyms: despot, otokrat, tiran, zorba

Declension

[edit]
Inflection
Nominative müstebit
Definite accusative müstebiti
Singular Plural
Nominative müstebit müstebitler
Definite accusative müstebiti müstebitleri
Dative müstebite müstebitlere
Locative müstebitte müstebitlerde
Ablative müstebitten müstebitlerden
Genitive müstebitin müstebitlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular müstebitim müstebitlerim
2nd singular müstebitin müstebitlerin
3rd singular müstebiti müstebitleri
1st plural müstebitimiz müstebitlerimiz
2nd plural müstebitiniz müstebitleriniz
3rd plural müstebitleri müstebitleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular müstebitimi müstebitlerimi
2nd singular müstebitini müstebitlerini
3rd singular müstebitini müstebitlerini
1st plural müstebitimizi müstebitlerimizi
2nd plural müstebitinizi müstebitlerinizi
3rd plural müstebitlerini müstebitlerini
Dative
Singular Plural
1st singular müstebitime müstebitlerime
2nd singular müstebitine müstebitlerine
3rd singular müstebitine müstebitlerine
1st plural müstebitimize müstebitlerimize
2nd plural müstebitinize müstebitlerinize
3rd plural müstebitlerine müstebitlerine
Locative
Singular Plural
1st singular müstebitimde müstebitlerimde
2nd singular müstebitinde müstebitlerinde
3rd singular müstebitinde müstebitlerinde
1st plural müstebitimizde müstebitlerimizde
2nd plural müstebitinizde müstebitlerinizde
3rd plural müstebitlerinde müstebitlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular müstebitimden müstebitlerimden
2nd singular müstebitinden müstebitlerinden
3rd singular müstebitinden müstebitlerinden
1st plural müstebitimizden müstebitlerimizden
2nd plural müstebitinizden müstebitlerinizden
3rd plural müstebitlerinden müstebitlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular müstebitimin müstebitlerimin
2nd singular müstebitinin müstebitlerinin
3rd singular müstebitinin müstebitlerinin
1st plural müstebitimizin müstebitlerimizin
2nd plural müstebitinizin müstebitlerinizin
3rd plural müstebitlerinin müstebitlerinin
[edit]

References

[edit]