manick
Jump to navigation
Jump to search
Swedish
[edit]Etymology
[edit]man (“man”) + -ik (“pejorative dimunutive”), doublet of mannekäng.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]manick c
Declension
[edit]Declension of manick | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | manick | manicken | manicker | manickerna |
Genitive | manicks | manickens | manickers | manickernas |