miene
Jump to navigation
Jump to search
See also: Miene
West Frisian[edit]
Etymology[edit]
From Old Frisian mēna, from Proto-Germanic *mainijaną. Cognate with English mean and Dutch menen.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
miene
Inflection[edit]
Weak class 1 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | miene | |||
3rd singular past | miende | |||
past participle | miend | |||
infinitive | miene | |||
long infinitive | mienen | |||
gerund | mienen n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | mien | miende | ||
2nd singular | mienst | miendest | ||
3rd singular | mient | miende | ||
plural | miene | mienden | ||
imperative | mien | |||
participles | mienend | miend |
Further reading[edit]
- “miene”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011