nacząć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *načę̀ti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /nat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /nat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/

Verb

nacząć pf

1. to begin, to commence, to start

   Synonym: zacząć

   • Legenda o św. Dorocie, page 170:

     Nacząl s ngø... *mulwiczi

     [Naczął s nią... mułwici]

Descendants

• Masurian: nacóńcz
• Polish: nacząć

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “nacząć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nacząć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish nacząć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -at͡ʂɔɲt͡ɕ
• Syllabification: na‧cząć

Verb

nacząć pf (imperfective naczynać)

1. (transitive, obsolete) to start, to begin

   Synonym: zacząć

Conjugation

Conjugation of nacząć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nacząć
future tense	1st	nacznę			naczniemy
	2nd	naczniesz			naczniecie
	3rd	nacznie			naczną
	impersonal	nacznie się
past tense	1st	nacząłem, -(e)m naczął	naczęłam, -(e)m naczęła	naczęłom, -(e)m naczęło	naczęliśmy, -(e)śmy naczęli	naczęłyśmy, -(e)śmy naczęły
	2nd	nacząłeś, -(e)ś naczął	naczęłaś, -(e)ś naczęła	naczęłoś, -(e)ś naczęło	naczęliście, -(e)ście naczęli	naczęłyście, -(e)ście naczęły
	3rd	naczął	naczęła	naczęło	naczęli	naczęły
	impersonal	naczęto
conditional	1st	nacząłbym, bym naczął	naczęłabym, bym naczęła	naczęłobym, bym naczęło	naczęlibyśmy, byśmy naczęli	naczęłybyśmy, byśmy naczęły
	2nd	nacząłbyś, byś naczął	naczęłabyś, byś naczęła	naczęłobyś, byś naczęło	naczęlibyście, byście naczęli	naczęłybyście, byście naczęły
	3rd	nacząłby, by naczął	naczęłaby, by naczęła	naczęłoby, by naczęło	naczęliby, by naczęli	naczęłyby, by naczęły
	impersonal	naczęto by
imperative	1st	niech nacznę			nacznijmy
	2nd	nacznij			nacznijcie
	3rd	niech nacznie			niech naczną
passive adjectival participle		naczęty	naczęta	naczęte	naczęci	naczęte
anterior adverbial participle		nacząwszy
verbal noun		naczęcie

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nacząć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nacząć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nacząć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nacząć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 24