naskočit
Jump to navigation
Jump to search
Czech
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]naskočit pf (imperfective naskakovat)
Conjugation
[edit]Conjugation
Infinitive | naskočit, naskočiti | Active adjective | naskočivší |
---|---|---|---|
Verbal noun | naskočení | Passive adjective | naskočený |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | naskočím | naskočíme | — | naskočme |
2nd person | naskočíš | naskočíte | naskoč | naskočte |
3rd person | naskočí | naskočí | — | — |
The verb naskočit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | naskočil | naskočili | naskočen | naskočeni |
masculine inanimate | naskočily | naskočeny | ||
feminine | naskočila | naskočena | ||
neuter | naskočilo | naskočila | naskočeno | naskočena |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | naskočiv |
feminine + neuter singular | — | naskočivši |
plural | — | naskočivše |