obowiązkowy

Polish

Etymology

From obowiązek +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔ.vjɔw̃sˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: o‧bo‧wiąz‧ko‧wy

Adjective

obowiązkowy (comparative bardziej obowiązkowy, superlative najbardziej obowiązkowy, derived adverb obowiązkowo)

1. (not comparable) mandatory, obligatory

   Synonyms: obligatoryjny, przymusowy

2. dutiful, conscientious

   Synonyms: sumienny, rzetelny

Declension

Declension of obowiązkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obowiązkowy		obowiązkowa	obowiązkowe	obowiązkowi	obowiązkowe
genitive	obowiązkowego		obowiązkowej	obowiązkowego	obowiązkowych
dative	obowiązkowemu		obowiązkowej	obowiązkowemu	obowiązkowym
accusative	obowiązkowego	obowiązkowy	obowiązkową	obowiązkowe	obowiązkowych	obowiązkowe
instrumental	obowiązkowym		obowiązkową	obowiązkowym	obowiązkowymi
locative	obowiązkowym		obowiązkowej	obowiązkowym	obowiązkowych

Derived terms

• obowiązkowość

 

Related terms

• obowiązujący
• obowiązywać

 

Further reading

• obowiązkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obowiązkowy in Polish dictionaries at PWN