ondragelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From on- +‎ dragelijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɔnˈdraː.ɣə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧dra‧ge‧lijk

Adjective

[edit]

ondragelijk (comparative ondragelijker, superlative ondragelijkst)

  1. unbearable, intolerable

Inflection

[edit]
Declension of ondragelijk
uninflected ondragelijk
inflected ondragelijke
comparative ondragelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ondragelijk ondragelijker het ondragelijkst
het ondragelijkste
indefinite m./f. sing. ondragelijke ondragelijkere ondragelijkste
n. sing. ondragelijk ondragelijker ondragelijkste
plural ondragelijke ondragelijkere ondragelijkste
definite ondragelijke ondragelijkere ondragelijkste
partitive ondragelijks ondragelijkers

Derived terms

[edit]