ongelegen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From on- +‎ gelegen.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

ongelegen (comparative ongelegener, superlative ongelegenst)

  1. untimely, inopportune

Inflection

[edit]
Declension of ongelegen
uninflected ongelegen
inflected ongelegen
comparative ongelegener
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongelegen ongelegener het ongelegenst
het ongelegenste
indefinite m./f. sing. ongelegen ongelegener ongelegenste
n. sing. ongelegen ongelegener ongelegenste
plural ongelegen ongelegener ongelegenste
definite ongelegen ongelegener ongelegenste
partitive ongelegens ongelegeners