podrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ drzeć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpɔ.dʐɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧drzeć

Verb

[edit]

podrzeć pf (imperfective drzeć)

  1. (transitive) to tear (paper, cloth, etc.), to rend, to rip up
  2. (transitive) to wear out, to tatter
  3. (reflexive with się) to rip, to become torn
  4. (reflexive with się) to quarrel
  5. (reflexive with się) to scream, to cry

Conjugation

[edit]
Conjugation of podrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podrzeć
future tense 1st podrę podrzemy
2nd podrzesz podrzecie
3rd podrze podrą
impersonal podrze się
past tense 1st podarłem,
-(e)m podarł
podarłam,
-(e)m podarła
podarłom,
-(e)m podarło
podarliśmy,
-(e)śmy podarli
podarłyśmy,
-(e)śmy podarły
2nd podarłeś,
-(e)ś podarł
podarłaś,
-(e)ś podarła
podarłoś,
-(e)ś podarło
podarliście,
-(e)ście podarli
podarłyście,
-(e)ście podarły
3rd podarł podarła podarło podarli podarły
impersonal podarto
conditional 1st podarłbym,
bym podarł
podarłabym,
bym podarła
podarłobym,
bym podarło
podarlibyśmy,
byśmy podarli
podarłybyśmy,
byśmy podarły
2nd podarłbyś,
byś podarł
podarłabyś,
byś podarła
podarłobyś,
byś podarło
podarlibyście,
byście podarli
podarłybyście,
byście podarły
3rd podarłby,
by podarł
podarłaby,
by podarła
podarłoby,
by podarło
podarliby,
by podarli
podarłyby,
by podarły
impersonal podarto by
imperative 1st niech podrę podrzyjmy
2nd podrzyj podrzyjcie
3rd niech podrze niech podrą
passive adjectival participle podarty podarta podarte podarci podarte
anterior adverbial participle podarłszy
verbal noun podarcie

Further reading

[edit]
  • podrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podrzeć in Polish dictionaries at PWN