randka

See also: randką

Polish

Etymology

Borrowed from French rendez-vous + -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrant.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -antka
• Syllabification: rand‧ka

Noun

randka f

1. date, tryst (romantic meeting)

Declension

Declension of randka

	singular	plural
nominative	randka	randki
genitive	randki	randek
dative	randce	randkom
accusative	randkę	randki
instrumental	randką	randkami
locative	randce	randkach
vocative	randko	randki

Derived terms

adjective

• randkowy

 

nouns

• randkowicz
• randkowiczka

 

verb

• randkować

 

Further reading

• randka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• randka in Polish dictionaries at PWN