rozkrzyczany

Polish

Etymology

From rozkrzyczeć +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kʂɨˈt͡ʂa.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: roz‧krzy‧cza‧ny

Adjective

rozkrzyczany (comparative bardziej rozkrzyczany, superlative najbardziej rozkrzyczany, no derived adverb)

1. raucous, noisy

   Synonym: hałaśliwy

Declension

Declension of rozkrzyczany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozkrzyczany		rozkrzyczana	rozkrzyczane	rozkrzyczani	rozkrzyczane
genitive	rozkrzyczanego		rozkrzyczanej	rozkrzyczanego	rozkrzyczanych
dative	rozkrzyczanemu		rozkrzyczanej	rozkrzyczanemu	rozkrzyczanym
accusative	rozkrzyczanego	rozkrzyczany	rozkrzyczaną	rozkrzyczane	rozkrzyczanych	rozkrzyczane
instrumental	rozkrzyczanym		rozkrzyczaną	rozkrzyczanym	rozkrzyczanymi
locative	rozkrzyczanym		rozkrzyczanej	rozkrzyczanym	rozkrzyczanych

Participle

rozkrzyczany (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of rozkrzyczeć

Further reading

• rozkrzyczany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkrzyczany in Polish dictionaries at PWN