rozpętać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ pętać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈpɛn.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pę‧tać

Verb

[edit]

rozpętać pf (imperfective rozpętywać)

  1. (transitive) to unfetter, to untether, to unleash
  2. (reflexive with się, of a storm) to break, to begin

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozpętać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpętać
future tense 1st rozpętam rozpętamy
2nd rozpętasz rozpętacie
3rd rozpęta rozpętają
impersonal rozpęta się
past tense 1st rozpętałem,
-(e)m rozpętał
rozpętałam,
-(e)m rozpętała
rozpętałom,
-(e)m rozpętało
rozpętaliśmy,
-(e)śmy rozpętali
rozpętałyśmy,
-(e)śmy rozpętały
2nd rozpętałeś,
-(e)ś rozpętał
rozpętałaś,
-(e)ś rozpętała
rozpętałoś,
-(e)ś rozpętało
rozpętaliście,
-(e)ście rozpętali
rozpętałyście,
-(e)ście rozpętały
3rd rozpętał rozpętała rozpętało rozpętali rozpętały
impersonal rozpętano
conditional 1st rozpętałbym,
bym rozpętał
rozpętałabym,
bym rozpętała
rozpętałobym,
bym rozpętało
rozpętalibyśmy,
byśmy rozpętali
rozpętałybyśmy,
byśmy rozpętały
2nd rozpętałbyś,
byś rozpętał
rozpętałabyś,
byś rozpętała
rozpętałobyś,
byś rozpętało
rozpętalibyście,
byście rozpętali
rozpętałybyście,
byście rozpętały
3rd rozpętałby,
by rozpętał
rozpętałaby,
by rozpętała
rozpętałoby,
by rozpętało
rozpętaliby,
by rozpętali
rozpętałyby,
by rozpętały
impersonal rozpętano by
imperative 1st niech rozpętam rozpętajmy
2nd rozpętaj rozpętajcie
3rd niech rozpęta niech rozpętają
passive adjectival participle rozpętany rozpętana rozpętane rozpętani rozpętane
anterior adverbial participle rozpętawszy
verbal noun rozpętanie

Further reading

[edit]
  • rozpętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpętać in Polish dictionaries at PWN