ruaig
Jump to navigation
Jump to search
Irish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Middle Irish rúac (noun) and rúacaid (verb).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ruaig f (genitive singular ruaige, nominative plural ruaigeanna)
- attack (sudden onset of disease)
- Synonym: taom
- rout (convincing defeat)
- Synonym: maidhm
- incursion
- very short or hurried visit
- (literary) course, career
Declension[edit]
Declension of ruaig
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Verb[edit]
ruaig (present analytic ruaigeann, future analytic ruaigfidh, verbal noun ruaigeadh, past participle ruaigthe)
- to drive away, drive out, expel, repel, repulse
- to chase away, chase off
- to rout, put to flight
- to banish
- to disperse (scatter), dispel
- Synonym: scaoil
Conjugation[edit]
conjugation of ruaig (first conjugation – A)
* indirect relative
† archaic or dialect form
Further reading[edit]
- “ruaig”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “rúac, ruaic”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “rúacaid, rúaicid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “ruagaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 580
- Dinneen, Patrick S. (1904) “ruaig”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 581
- Ó Dónaill, Niall (1977) “ruaig”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 59