rzęch

Polish

Etymology

Deverbal from rzęzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛw̃x/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛw̃x
• Syllabification: rzęch

Noun

rzęch m animal

1. (colloquial) a junker (beat-up automobile)
2. (colloquial) any old, worn out device

Declension

Declension of rzęch

	singular	plural
nominative	rzęch	rzęchy
genitive	rzęcha	rzęchów
dative	rzęchowi	rzęchom
accusative	rzęcha	rzęchy
instrumental	rzęchem	rzęchami
locative	rzęchu	rzęchach
vocative	rzęchu	rzęchy

Further reading

• rzęch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzęch in Polish dictionaries at PWN