sławić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *slaviti. By surface analysis, sława +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈswa.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: sła‧wić

Verb

[edit]

sławić impf

  1. (transitive, literary) to glorify, to celebrate
    Synonym: wysławiać

Conjugation

[edit]
Conjugation of sławić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sławić
present tense 1st sławię sławimy
2nd sławisz sławicie
3rd sławi sławią
impersonal sławi się
past tense 1st sławiłem,
-(e)m sławił
sławiłam,
-(e)m sławiła
sławiłom,
-(e)m sławiło
sławiliśmy,
-(e)śmy sławili
sławiłyśmy,
-(e)śmy sławiły
2nd sławiłeś,
-(e)ś sławił
sławiłaś,
-(e)ś sławiła
sławiłoś,
-(e)ś sławiło
sławiliście,
-(e)ście sławili
sławiłyście,
-(e)ście sławiły
3rd sławił sławiła sławiło sławili sławiły
impersonal sławiono
future tense 1st będę sławił,
będę sławić
będę sławiła,
będę sławić
będę sławiło,
będę sławić
będziemy sławili,
będziemy sławić
będziemy sławiły,
będziemy sławić
2nd będziesz sławił,
będziesz sławić
będziesz sławiła,
będziesz sławić
będziesz sławiło,
będziesz sławić
będziecie sławili,
będziecie sławić
będziecie sławiły,
będziecie sławić
3rd będzie sławił,
będzie sławić
będzie sławiła,
będzie sławić
będzie sławiło,
będzie sławić
będą sławili,
będą sławić
będą sławiły,
będą sławić
impersonal będzie sławić się
conditional 1st sławiłbym,
bym sławił
sławiłabym,
bym sławiła
sławiłobym,
bym sławiło
sławilibyśmy,
byśmy sławili
sławiłybyśmy,
byśmy sławiły
2nd sławiłbyś,
byś sławił
sławiłabyś,
byś sławiła
sławiłobyś,
byś sławiło
sławilibyście,
byście sławili
sławiłybyście,
byście sławiły
3rd sławiłby,
by sławił
sławiłaby,
by sławiła
sławiłoby,
by sławiło
sławiliby,
by sławili
sławiłyby,
by sławiły
impersonal sławiono by
imperative 1st niech sławię sławmy
2nd sław sławcie
3rd niech sławi niech sławią
active adjectival participle sławiący sławiąca sławiące sławiący sławiące
passive adjectival participle sławiony sławiona sławione sławieni sławione
contemporary adverbial participle sławiąc
verbal noun sławienie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • sławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sławić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “sławić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN