samotniczy

Polish

Etymology

From samotnik +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔtˈɲi.t͡ʂɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɨ
• Syllabification: sa‧mot‧ni‧czy

Adjective

samotniczy (comparative bardziej samotniczy, superlative najbardziej samotniczy, derived adverb samotniczo)

1. solitary, reclusive

Declension

Declension of samotniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samotniczy		samotnicza	samotnicze	samotniczy	samotnicze
genitive	samotniczego		samotniczej	samotniczego	samotniczych
dative	samotniczemu		samotniczej	samotniczemu	samotniczym
accusative	samotniczego	samotniczy	samotniczą	samotnicze	samotniczych	samotnicze
instrumental	samotniczym		samotniczą	samotniczym	samotniczymi
locative	samotniczym		samotniczej	samotniczym	samotniczych

Further reading

• samotniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samotniczy in Polish dictionaries at PWN