tarczownik

Polish

Etymology

From tarcza +‎ -ownik.

Pronunciation

• IPA^(key): /tarˈt͡ʂɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: tar‧czow‧nik

Noun

tarczownik m pers

1. (historical, military) esquire, shield-bearer

   Synonyms: pawężnik, szczytnik, (obsolete) szczytownik

2. (historical, obsolete) craftsman who makes shields

Declension

Declension of tarczownik

	singular	plural
nominative	tarczownik	tarczownicy/tarczowniki (deprecative)
genitive	tarczownika	tarczowników
dative	tarczownikowi	tarczownikom
accusative	tarczownika	tarczowników
instrumental	tarczownikiem	tarczownikami
locative	tarczowniku	tarczownikach
vocative	tarczowniku	tarczownicy

Related terms

adjectives

• tarczowaty
• tarczowny
• tarczowy

 

nouns

• tarcznica
• tarcznik
• tarczownica

 

Further reading

• tarczownik in Polish dictionaries at PWN
• tarczownik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego