trygging

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

trygging f (genitive singular tryggingar, plural tryggingar)

  1. insurance

Declension

[edit]
f6 Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative trygging tryggingin tryggingar tryggingarnar
Accusative trygging tryggingina tryggingar tryggingarnar
Dative trygging tryggingini tryggingum tryggingunum
Genitive tryggingar tryggingarinnar trygginga trygginganna
[edit]

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse trygging, from tryggva, tryggja (to secure, ensure).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

trygging f (genitive singular tryggingar, nominative plural tryggingar)

  1. guarantee, security
  2. insurance, assurance, indemnity
  3. collateral, security
  4. (law) bail

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]