ukojenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ukoić +‎ -enie.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.kɔˈjɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧ko‧je‧nie

Noun

[edit]

ukojenie n

  1. verbal noun of ukoić
  2. relief, solace

Declension

[edit]
Declension of ukojenie
singular
nominative ukojenie
genitive ukojenia
dative ukojeniu
accusative ukojenie
instrumental ukojeniem
locative ukojeniu
vocative ukojenie

Further reading

[edit]
  • ukojenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ukojenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ukojenie&oldid=68694696"