utandırmak

Turkish

Etymology

From utan- (“to become ashamed”) +‎ -dır- (causative suffix) +‎ -mak (infinitive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [utɑndɯɾmɑk]
• Hyphenation: u‧tan‧dır‧mak

Verb

utandırmak

1. (transitive) to make someone ashamed, embarrassed.

Conjugation

Conjugation of utandırmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			utandırmak
impersonal participle	imperfective		utandıran
	perfective		utandırmış
	prospective		utandıracak
personal participle	non-prospective		utandırdığım	utandırdığın	utandırdığı	utandırdığımız	utandırdığınız	utandırdıkları
	prospective		utandıracağım	utandıracağın	utandıracağı	utandıracağımız	utandıracağınız	utandıracakları
verbal noun			utandırma
way of doing			utandırış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	utandırırım	utandırırsın	utandırır	utandırırız	utandırırsınız	utandırırlar
		imperfective	utandırıyorum	utandırıyorsun	utandırıyor	utandırıyoruz	utandırıyorsunuz	utandırıyorlar
	past	perfective	utandırdım	utandırdın	utandırdı	utandırdık	utandırdınız	utandırdılar
		imperfective	utandırıyordum	utandırıyordun	utandırıyordu	utandırıyorduk	utandırıyordunuz	utandırıyorlardı (or utandırıyordular)
	future		utandıracağım	utandıracaksın	utandıracak	utandıracağız	utandıracaksınız	utandıracaklar
inferential	perfective		utandırmışım	utandırmışsın	utandırmış	utandırmışız	utandırmışsınız	utandırmışlar
	aorist		utandırırmışım	utandırırmışsın	utandırırmış	utandırırmışız	utandırırmışsınız	utandırırlarmış (or utandırırmışlar)
	imperfective		utandırıyormuşum	utandırıyormuşsun	utandırıyormuş	utandırıyormuşuz	utandırıyormuşsunuz	utandırıyorlarmış
conditional	simple		utandırsam	utandırsan	utandırsa	utandırsak	utandırsanız	utandırsalar
	perfective		utandırsaydım	utandırsaydın	utandırsaydı	utandırsaydık	utandırsaydınız	utandırsaydılar
optative			utandırayım	utandırasın	utandıra	utandıralım	utandırasınız	utandıralar
progressive			utandırmaktayım	utandırmaktasın	utandırmakta	utandırmaktayız	utandırmaktasınız	utandırmaktalar
necessitative			utandırmalıyım	utandırmalısın	utandırmalı	utandırmalıyız	utandırmalısınız	utandırmalılar
imperative				utandır	utandırsın		utandırın	utandırsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	utandırır mıyım?	utandırır mısın?	utandırır mı?	utandırır mıyız?	utandırır mısınız?	utandırırlar mı?
		imperfective	utandırıyor muyum?	utandırıyor musun?	utandırıyor mu?	utandırıyor muyuz?	utandırıyor musunuz?	utandırıyorlar mı?
	past	perfective	utandırdım mı?	utandırdın mı?	utandırdı mı?	utandırdık mı?	utandırdınız mı?	utandırdılar mı?
		imperfective	utandırıyor muydum?	utandırıyor muydun?	utandırıyor muydu?	utandırıyor muyduk?	utandırıyor muydunuz?	utandırıyorlar mıydı?
	future		utandıracak mıyım?	utandıracak mısın?	utandıracak mı?	utandıracak mıyız?	utandıracak mısınız?	utandıracaklar mı?
inferential	perfective		utandırmış mıyım?	utandırmış mısın?	utandırmış mı?	utandırmış mıyız?	utandırmış mısınız?	utandırmışlar mı?
	aorist		utandırır mıymışım?	utandırır mıymışsın?	utandırır mıymış?	utandırır mıymışız?	utandırır mıymışsınız?	utandırırlar mıymış?
	imperfective		utandırıyor muymuşum?	utandırıyor muymuşsun?	utandırıyor muymuş?	utandırıyor muymuşuz?	utandırıyor muymuşsunuz?	utandırıyorlar mıymış?
conditional	simple		utandırsam mı?	utandırsan mı?	utandırsa mı?	utandırsak mı?	utandırsanız mı?	utandırsalar mı?
	perfective		utandırsa mıydım?	utandırsa mıydın?	utandırsa mıydı?	utandırsa mıydık?	utandırsa mıydınız?	utandırsalar mıydı?
progressive			utandırmakta mıyım?	utandırmakta mısın?	utandırmakta mı?	utandırmakta mıyız?	utandırmakta mısınız?	utandırmaktalar mı?
necessitative			utandırmalı mıyım?	utandırmalı mısın?	utandırmalı mı?	utandırmalı mıyız?	utandırmalı mısınız?	utandırmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			utandırmamak
impersonal participle	imperfective		utandırmayan
	perfective		utandırmamış
	prospective		utandırmayacak
personal participle	non-prospective		utandırmadığım	utandırmadığın	utandırmadığı	utandırmadığımız	utandırmadığınız	utandırmadıkları
	prospective		utandırmayacağım	utandırmayacağın	utandırmayacağı	utandırmayacağımız	utandırmayacağınız	utandırmayacakları
verbal noun			utandırmama
way of doing			utandırmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	utandırmam	utandırmazsın	utandırmaz	utandırmayız	utandırmazsınız	utandırmazlar
		imperfective	utandırmıyorum	utandırmıyorsun	utandırmıyor	utandırmıyoruz	utandırmıyorsunuz	utandırmıyorlar
	past	perfective	utandırmadım	utandırmadın	utandırmadı	utandırmadık	utandırmadınız	utandırmadılar
		imperfective	utandırmıyordum	utandırmıyordun	utandırmıyordu	utandırmıyorduk	utandırmıyordunuz	utandırmıyorlardı
	future		utandırmayacağım	utandırmayacaksın	utandırmayacak	utandırmayacağız	utandırmayacaksınız	utandırmayacaklar
inferential	perfective		utandırmamışım	utandırmamışsın	utandırmamış	utandırmamışız	utandırmamışsınız	utandırmamışlar
	aorist		utandırmazmışım	utandırmazmışsın	utandırmazmış	utandırmazmışız	utandırmazmışsınız	utandırmazlarmış
	imperfective		utandırmıyormuşum	utandırmıyormuşsun	utandırmıyormuş	utandırmıyormuşuz	utandırmıyormuşsunuz	utandırmıyorlarmış
conditional	simple		utandırmasam	utandırmasan	utandırmasa	utandırmasak	utandırmasanız	utandırmasalar
	perfective		utandırmasaydım	utandırmasaydın	utandırmasaydı	utandırmasaydık	utandırmasaydınız	utandırmasaydılar
optative			utandırmayayım	utandırmayasın	utandırmaya	utandırmayalım	utandırmayasınız	utandırmayalar
progressive			utandırmamaktayım	utandırmamaktasın	utandırmamakta	utandırmamaktayız	utandırmamaktasınız	utandırmamaktalar
necessitative			utandırmamalıyım	utandırmamalısın	utandırmamalı	utandırmamalıyız	utandırmamalısınız	utandırmamalılar
imperative				utandırma	utandırmasın		utandırmayın	utandırmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	utandırmaz mıyım?	utandırmaz mısın?	utandırmaz mı?	utandırmaz mıyız?	utandırmaz mısınız?	utandırmazlar mı?
		imperfective	utandırmıyor muyum?	utandırmıyor musun?	utandırmıyor mu?	utandırmıyor muyuz?	utandırmıyor musunuz?	utandırmıyorlar mı?
	past	perfective	utandırmadım mı?	utandırmadın mı?	utandırmadı mı?	utandırmadık mı?	utandırmadınız mı?	utandırmadılar mı?
		imperfective	utandırmıyor muydum?	utandırmıyor muydun?	utandırmıyor muydu?	utandırmıyor muyduk?	utandırmıyor muydunuz?	utandırmıyorlar mıydı?
	future		utandırmayacak mıyım?	utandırmayacak mısın?	utandırmayacak mı?	utandırmayacak mıyız?	utandırmayacak mısınız?	utandırmayacaklar mı?
inferential	perfective		utandırmamış mıyım?	utandırmamış mısın?	utandırmamış mı?	utandırmamış mıyız?	utandırmamış mısınız?	utandırmamışlar mı?
	aorist		utandırmaz mıymışım?	utandırmaz mıymışsın?	utandırmaz mıymış?	utandırmaz mıymışız?	utandırmaz mıymışsınız?	utandırmazlar mıymış?
	imperfective		utandırmıyor muymuşum?	utandırmıyor muymuşsun?	utandırmıyor muymuş?	utandırmıyor muymuşuz?	utandırmıyor muymuşsunuz?	utandırmıyorlar mıymış?
conditional	simple		utandırmasam mı?	utandırmasan mı?	utandırmasa mı?	utandırmasak mı?	utandırmasanız mı?	utandırmasalar mı?
	perfective		utandırmasa mıydım?	utandırmasa mıydın?	utandırmasa mıydı?	utandırmasa mıydık?	utandırmasa mıydınız?	utandırmasalar mıydı?
progressive			utandırmamakta mıyım?	utandırmamakta mısın?	utandırmamakta mı?	utandırmamakta mıyız?	utandırmamakta mısınız?	utandırmamaktalar mı?
necessitative			utandırmamalı mıyım?	utandırmamalı mısın?	utandırmamalı mı?	utandırmamalı mıyız?	utandırmamalı mısınız?	utandırmamalılar mı?

See also

• utanmak (intransitive)