wyścig

Polish

Etymology

Deverbal from wyścignąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨɕ.t͡ɕik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨɕt͡ɕik
• Syllabification: wyś‧cig

Noun

wyścig m inan

1. race; contest where the goal is to be the first to complete some objective

Declension

Declension of wyścig

	singular	plural
nominative	wyścig	wyścigi
genitive	wyścigu	wyścigów
dative	wyścigowi	wyścigom
accusative	wyścig	wyścigi
instrumental	wyścigiem	wyścigami
locative	wyścigu	wyścigach
vocative	wyścigu	wyścigi

Further reading

• wyścig in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyścig in Polish dictionaries at PWN