wypróżnienie

Polish

Etymology

From wypróżnić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.pruʐˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧próż‧nie‧nie

Noun

wypróżnienie n

1. verbal noun of wypróżnić
2. (physiology) evacuation (voidance of matter by natural passages of body)

   Synonym: defekacja

Declension

Declension of wypróżnienie

	singular
nominative	wypróżnienie
genitive	wypróżnienia
dative	wypróżnieniu
accusative	wypróżnienie
instrumental	wypróżnieniem
locative	wypróżnieniu
vocative	wypróżnienie

Further reading

• wypróżnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypróżnienie in Polish dictionaries at PWN