zdrajca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: zdrajcą

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From zdradzić +‎ -ca.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzdraj.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ajt͡sa
  • Syllabification: zdraj‧ca

Noun

[edit]

zdrajca m pers (female equivalent zdrajczyni)

  1. traitor, turncoat (one who violates allegiance and betrays one's country)
    Synonyms: judasz, renegat
  2. (of ideals, values) betrayer, traitor
    Synonyms: renegat, zaprzaniec
  3. fraud (one who performs fraud)
    Synonyms: oszust, szachraj, szalbierz

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • zdrajca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdrajca in Polish dictionaries at PWN