σιτοποιία

Ancient Greek

Etymology

From σῑτοποιέω (sītopoiéō) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /siː.to.poi̯.í.aː/ → /si.to.pyˈi.a/ → /si.to.piˈi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /siː.to.poi̯.í.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.to.piˈi.a/

Noun

σῑτοποιῐ́ᾱ • (sītopoiíā) f (genitive σῑτοποιῐ́ᾱς); first declension

1. bread-making, preparation of food

Inflection

First declension of ἡ σῑτοποιῐ́ᾱ; τῆς σῑτοποιῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῑτοποιῐ́ᾱ hē sītopoiíā	τὼ σῑτοποιῐ́ᾱ tṑ sītopoiíā	αἱ σῑτοποιῐ́αι hai sītopoiíai
Genitive	τῆς σῑτοποιῐ́ᾱς tês sītopoiíās	τοῖν σῑτοποιῐ́αιν toîn sītopoiíain	τῶν σῑτοποιῐῶν tôn sītopoiiôn
Dative	τῇ σῑτοποιῐ́ᾳ têi sītopoiíāi	τοῖν σῑτοποιῐ́αιν toîn sītopoiíain	ταῖς σῑτοποιῐ́αις taîs sītopoiíais
Accusative	τὴν σῑτοποιῐ́ᾱν tḕn sītopoiíān	τὼ σῑτοποιῐ́ᾱ tṑ sītopoiíā	τᾱ̀ς σῑτοποιῐ́ᾱς tā̀s sītopoiíās
Vocative	σῑτοποιῐ́ᾱ sītopoiíā	σῑτοποιῐ́ᾱ sītopoiíā	σῑτοποιῐ́αι sītopoiíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σιτοποιία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σιτοποιία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette