பகவான்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit भगवान् (bhagavān).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

பகவான் (pakavāṉ) (Brahmin, Iyengar Tamil)

  1. deity, god
    Synonyms: கடவுள் (kaṭavuḷ), இறைவன் (iṟaivaṉ), ஆண்டவர் (āṇṭavar), பெருமான் (perumāṉ), பரம்பொருள் (paramporuḷ), தெய்வம் (teyvam), மெய்ப்பொருள் (meypporuḷ), சாமி (cāmi), கோ (), அகண்டன் (akaṇṭaṉ)

Usage notes

[edit]

This word is only present in the Brahmin Tamil and the Iyengar Tamil dialects.

Declension

[edit]
Declension of பகவான் (pakavāṉ) (singular only)
Singular Plural
Nominative பகவான்
pakavāṉ
-
Vocative பகவானே
pakavāṉē
-
Accusative பகவானை
pakavāṉai
-
Dative பகவானுக்கு
pakavāṉukku
-
Genitive பகவானுடைய
pakavāṉuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative பகவான்
pakavāṉ
-
Vocative பகவானே
pakavāṉē
-
Accusative பகவானை
pakavāṉai
-
Dative பகவானுக்கு
pakavāṉukku
-
Benefactive பகவானுக்காக
pakavāṉukkāka
-
Genitive 1 பகவானுடைய
pakavāṉuṭaiya
-
Genitive 2 பகவானின்
pakavāṉiṉ
-
Locative 1 பகவானில்
pakavāṉil
-
Locative 2 பகவானிடம்
pakavāṉiṭam
-
Sociative 1 பகவானோடு
pakavāṉōṭu
-
Sociative 2 பகவானுடன்
pakavāṉuṭaṉ
-
Instrumental பகவானால்
pakavāṉāl
-
Ablative பகவானிலிருந்து
pakavāṉiliruntu
-


References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “பகவான்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press