ἥκιστος

Ancient Greek

Etymology

Superlative, possibly from the adverb ἦκα (êka, “slightly”) +‎ -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛ̌ː.kis.tos/ → /ˈi.cis.tos/ → /ˈi.cis.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛ̌ː.kis.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)e̝.kis.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.cis.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.cis.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.cis.tos/

Adjective

ἥκιστος • (hḗkistos) m (feminine ἡκίστη, neuter ἥκιστον); first/second declension

1. least
2. (with infinitive) worst at

Declension

First and second declension of ἥκιστος; ἡκίστη; ἥκιστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἥκιστος hḗkistos	ἡκίστη hēkístē	ἥκιστον hḗkiston		ἡκίστω hēkístō	ἡκίστᾱ hēkístā	ἡκίστω hēkístō		ἥκιστοι hḗkistoi	ἥκισται hḗkistai	ἥκιστᾰ hḗkista
Genitive		ἡκίστου hēkístou	ἡκίστης hēkístēs	ἡκίστου hēkístou		ἡκίστοιν hēkístoin	ἡκίσταιν hēkístain	ἡκίστοιν hēkístoin		ἡκίστων hēkístōn	ἡκίστων hēkístōn	ἡκίστων hēkístōn
Dative		ἡκίστῳ hēkístōi	ἡκίστῃ hēkístēi	ἡκίστῳ hēkístōi		ἡκίστοιν hēkístoin	ἡκίσταιν hēkístain	ἡκίστοιν hēkístoin		ἡκίστοις hēkístois	ἡκίσταις hēkístais	ἡκίστοις hēkístois
Accusative		ἥκιστον hḗkiston	ἡκίστην hēkístēn	ἥκιστον hḗkiston		ἡκίστω hēkístō	ἡκίστᾱ hēkístā	ἡκίστω hēkístō		ἡκίστους hēkístous	ἡκίστᾱς hēkístās	ἥκιστᾰ hḗkista
Vocative		ἥκιστε hḗkiste	ἡκίστη hēkístē	ἥκιστον hḗkiston		ἡκίστω hēkístō	ἡκίστᾱ hēkístā	ἡκίστω hēkístō		ἥκιστοι hḗkistoi	ἥκισται hḗkistai	ἥκιστᾰ hḗkista
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἥκιστα hḗkista				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• ἐλάχιστος (elákhistos)

References

• “ἥκιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἥκιστος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἥκιστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette