breekbaar

Dutch

Etymology

From breek (“stem of breken”) +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbreːk.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: breek‧baar

Adjective

breekbaar (comparative breekbaarder, superlative breekbaarst)

1. breakable, fragile

Inflection

Declension of breekbaar
uninflected	breekbaar
inflected	breekbare
comparative	breekbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		breekbaar	breekbaarder	het breekbaarst het breekbaarste
indefinite	m./f. sing.	breekbare	breekbaardere	breekbaarste
	n. sing.	breekbaar	breekbaarder	breekbaarste
	plural	breekbare	breekbaardere	breekbaarste
definite		breekbare	breekbaardere	breekbaarste
partitive		breekbaars	breekbaarders	—

Derived terms

• breekbaarheid