factus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

    Perfect passive participle of faciō (do, make).

    Participle[edit]

    factus (feminine facta, neuter factum); first/second-declension participle

    1. done, made, having been done or made
      Synonyms: absolutus, complētus, perfectus, dēfūnctus, effectus
      Antonyms: incohatus, infectus, imperfectus
    2. became

    Declension[edit]

    First/second-declension adjective.

    Number Singular Plural
    Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
    Nominative factus facta factum factī factae facta
    Genitive factī factae factī factōrum factārum factōrum
    Dative factō factō factīs
    Accusative factum factam factum factōs factās facta
    Ablative factō factā factō factīs
    Vocative facte facta factum factī factae facta

    Derived terms[edit]

    Descendants[edit]

    Noun[edit]

    factus m (genitive factūs); fourth declension

    1. A making

    Declension[edit]

    Fourth-declension noun.

    Case Singular Plural
    Nominative factus factūs
    Genitive factūs factuum
    Dative factuī factibus
    Accusative factum factūs
    Ablative factū factibus
    Vocative factus factūs

    References[edit]

    • factus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    • factus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    • factus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    • factus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
    • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
      • having reached man's estate: grandior factus
      • (ambiguous) to have become independent, be no longer a minor: sui iuris factum esse
      • (ambiguous) he feels better: melius ei factum est
      • (ambiguous) to be born for a thing, endowed by nature for it: natum, factum esse ad aliquid (faciendum)
      • (ambiguous) to pass from myth to history: ut a fabulis ad facta veniamus
      • (ambiguous) a work of art: artis opus; opus arte factum or perfectum
      • (ambiguous) a master-piece of classical work: opus summo artificio[TR1] factum
      • (ambiguous) to be a born orator: natum, factum esse ad dicendum
      • (ambiguous) to make virtue the standard in every thought and act: omnia consilia et facta ad virtutem referre (Phil. 10. 10. 20)
      • (ambiguous) a good conscience: conscientia recta, recte facti (factorum), virtutis, bene actae vitae, rectae voluntatis
      • (ambiguous) to congratulate oneself on one's clear conscience: conscientia recte factorum erigi
      • (ambiguous) thought and deed: consilia et facta (cf. sect. X. 1, note For 'thoughts and deeds'...)
      • (ambiguous) silver plate: argentum (factum) (Verr. 5. 25. 63)
      • (ambiguous) the rate of interest has gone up from 4 per cent to 8 per cent: fenus ex triente Id. Quint. factum erat bessibus (Att. 4. 15. 7)
      • (ambiguous) to advance to the walls protected by a covering of shields: testudine facta moenia subire (B. G. 2. 6)
      • (ambiguous) after capitulation: deditione facta (Sall. Iug. 26)
      • (ambiguous) there was great slaughter of fugitives: magna caedes hostium fugientium facta est
      • (ambiguous) Asia was made subject to Rome: Asia populi Romani facta est