kerks

Dutch

Alternative forms

• kerksch (obsolete)

Etymology

From kerk +‎ -s.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɛrks/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kerks

Adjective

kerks (comparative kerkser, superlative meest kerks or kerkst)

1. (Christianity) churched, church-going

   Zij is kerkser dan haar vrouw.

   She is a more frequent churchgoer than her wife.

Inflection

Declension of kerks
uninflected	kerks
inflected	kerkse
comparative	kerkser
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kerks	kerkser	het kerkst het kerkste
indefinite	m./f. sing.	kerkse	kerksere	kerkste
	n. sing.	kerks	kerkser	kerkste
	plural	kerkse	kerksere	kerkste
definite		kerkse	kerksere	kerkste
partitive		kerks	kerksers	—

Derived terms

• kerksheid