niedociągnięcie

Polish

Etymology

From nie- +‎ dociągnięcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔ.t͡ɕɔŋˈɡɲɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: nie‧do‧ciąg‧nię‧cie

Noun

niedociągnięcie n

1. deficiency, shortcoming

   Synonym: uchybienie

Declension

Declension of niedociągnięcie

	singular	plural
nominative	niedociągnięcie	niedociągnięcia
genitive	niedociągnięcia	niedociągnięć
dative	niedociągnięciu	niedociągnięciom
accusative	niedociągnięcie	niedociągnięcia
instrumental	niedociągnięciem	niedociągnięciami
locative	niedociągnięciu	niedociągnięciach
vocative	niedociągnięcie	niedociągnięcia

Further reading

• niedociągnięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedociągnięcie in Polish dictionaries at PWN