αδιαφοροποίητος

Greek

Etymology

From α- privative (a- privative) + stem διαφοροποιη- diaforopoii- of διαφοροποιώ (diaforopoió, “differentiate”) + -τος (-tos, suffix for verbal adjectives).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ði̯a.fo.roˈpi.i.tos/
• Hyphenation: α‧δια‧φο‧ρο‧ποί‧η‧τος
• Old Hyphenation: α‧δι‧α‧φο‧ρο‧ποί‧η‧τος

Adjective

αδιαφοροποίητος • (adiaforopoíitos) m (feminine αδιαφοροποίητη, neuter αδιαφοροποίητο)

1. undifferentiated, not differentiated

   Synonym: αδιαφόριστος (adiafóristos)

2. (biology) undifferentiated

Declension

Declension of αδιαφοροποίητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιαφοροποίητος •	αδιαφοροποίητη •	αδιαφοροποίητο •	αδιαφοροποίητοι •	αδιαφοροποίητες •	αδιαφοροποίητα •
genitive	αδιαφοροποίητου •	αδιαφοροποίητης •	αδιαφοροποίητου •	αδιαφοροποίητων •	αδιαφοροποίητων •	αδιαφοροποίητων •
accusative	αδιαφοροποίητο •	αδιαφοροποίητη •	αδιαφοροποίητο •	αδιαφοροποίητους •	αδιαφοροποίητες •	αδιαφοροποίητα •
vocative	αδιαφοροποίητε •	αδιαφοροποίητη •	αδιαφοροποίητο •	αδιαφοροποίητοι •	αδιαφοροποίητες •	αδιαφοροποίητα •

Related terms

• διαφοροποίηση f (diaforopoíisi, “differentiation”)
• διαφοροποιώ (diaforopoió, “differentiate”)

• and see: αδιάφορος (adiáforos, “indifferent”)

Further reading

• αδιαφοροποίητος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
• “αδιαφοροποίητος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998