γυναίκα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek γυναίκα (gunaíka), from Ancient Greek γυνή, γυναῖκα (gunḗ, gunaîka), from Proto-Indo-European *gʷḗn (“woman”). Cognate with Tsakonian γουναίκα (gounaíka) and Cappadocian Greek ναίκα (naíka).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝiˈne.ka/
• Hyphenation: γυ‧ναί‧κα

Noun

γυναίκα • (gynaíka) f (plural γυναίκες)

1. woman

   Η γυναίκα έχει το παλτό μου.

   I gynaíka échei to paltó mou.

   The woman has my coat.

2. wife

Declension

Declension of γυναίκα

	singular	plural
nominative	γυναίκα •	γυναίκες •
genitive	γυναίκας •	γυναικών •
accusative	γυναίκα •	γυναίκες •
vocative	γυναίκα •	γυναίκες •

Synonyms

• (woman): κυρία f (kyría)
• (wife): παντρεμένη f (pantreméni)
• (wife, spouse): σύζυγος m or f (sýzygos)

Antonyms

• (antonym(s) of “wife, woman”): άνδρας m (ándras, “man, husband”)
• (antonym(s) of “wife”): παντρεμένος m (pantreménos, “husband”)

Coordinate terms

see: Appendix:Greek vocabulary/Family

Further reading

• γυναίκα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el