διακριτός

See also: διάκριτος

Greek

Adjective

διακριτός • (diakritós) m (feminine διακριτή, neuter διακριτό)

1. discernible
2. discrete, distinct
3. (mathematics) discrete

Declension

Declension of διακριτός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διακριτός •	διακριτή •	διακριτό •	διακριτοί •	διακριτές •	διακριτά •
genitive	διακριτού •	διακριτής •	διακριτού •	διακριτών •	διακριτών •	διακριτών •
accusative	διακριτό •	διακριτή •	διακριτό •	διακριτούς •	διακριτές •	διακριτά •
vocative	διακριτέ •	διακριτή •	διακριτό •	διακριτοί •	διακριτές •	διακριτά •

Related terms

• ευδιάκριτος (evdiákritos, “recognisable”)