επιθεωρητής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from επιθεωρώ (epitheoró) + -τής (-tís), with semantic loan from French inspecteur.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]επιθεωρητής • (epitheoritís) m (feminine επιθεωρήτρια)
- inspector (a person employed to inspect something)
Declension
[edit]Declension of επιθεωρητής
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | επιθεωρητής • | επιθεωρητές • | |
| genitive | επιθεωρητή • | επιθεωρητών • | |
| accusative | επιθεωρητή • | επιθεωρητές • | |
| vocative | επιθεωρητή • | επιθεωρητές • | |
| * The vocative singular επιθεωρητά is used in the phrase "Κύριε Επιθεωρητά". | |||
Related terms
[edit]- επιθεώρηση f (epitheórisi)
- επιθεωρώ (epitheoró)
References
[edit]- ^ “επιθεωρητής”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998