θλίβω

Ancient Greek

Etymology

Unknown. It has been proposed that it is a cross between θλάω (thláō, “to crush, bruise”) and φλίβω (phlíbō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰlǐː.bɔː/ → /ˈθli.βo/ → /ˈθli.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰlǐː.bɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰli.bo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθli.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθli.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθli.vo/

Verb

θλῑ́βω • (thlī́bō)

1. to squeeze, chafe, exercise pressure
2. to compress, straiten
3. (figuratively) to oppress, afflict, distress

   Synonym: βᾰρῠ́νω (barúnō)

Inflection

   Present: θλῑ́βω, θλῑ́βομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θλῑ́βω	θλῑ́βεις	θλῑ́βει	θλῑ́βετον	θλῑ́βετον	θλῑ́βομεν	θλῑ́βετε	θλῑ́βουσῐ(ν)
	subjunctive	θλῑ́βω	θλῑ́βῃς	θλῑ́βῃ	θλῑ́βητον	θλῑ́βητον	θλῑ́βωμεν	θλῑ́βητε	θλῑ́βωσῐ(ν)
	optative	θλῑ́βοιμῐ	θλῑ́βοις	θλῑ́βοι	θλῑ́βοιτον	θλῑβοίτην	θλῑ́βοιμεν	θλῑ́βοιτε	θλῑ́βοιεν
	imperative		θλῖβε	θλῑβέτω	θλῑ́βετον	θλῑβέτων		θλῑ́βετε	θλῑβόντων
middle/ passive	indicative	θλῑ́βομαι	θλῑ́βῃ, θλῑ́βει	θλῑ́βεται	θλῑ́βεσθον	θλῑ́βεσθον	θλῑβόμεθᾰ	θλῑ́βεσθε	θλῑ́βονται
	subjunctive	θλῑ́βωμαι	θλῑ́βῃ	θλῑ́βηται	θλῑ́βησθον	θλῑ́βησθον	θλῑβώμεθᾰ	θλῑ́βησθε	θλῑ́βωνται
	optative	θλῑβοίμην	θλῑ́βοιο	θλῑ́βοιτο	θλῑ́βοισθον	θλῑβοίσθην	θλῑβοίμεθᾰ	θλῑ́βοισθε	θλῑ́βοιντο
	imperative		θλῑ́βου	θλῑβέσθω	θλῑ́βεσθον	θλῑβέσθων		θλῑ́βεσθε	θλῑβέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θλῑ́βειν				θλῑ́βεσθαι
participle	m	θλῑ́βων				θλῑβόμενος
	f	θλῑ́βουσᾰ				θλῑβομένη
	n	θλῖβον				θλῑβόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔθλῑβον, ἐθλῑβόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθλῑβον	ἔθλῑβες	ἔθλῑβε(ν)	ἐθλῑ́βετον	ἐθλῑβέτην	ἐθλῑ́βομεν	ἐθλῑ́βετε	ἔθλῑβον
middle/ passive	indicative	ἐθλῑβόμην	ἐθλῑ́βου	ἐθλῑ́βετο	ἐθλῑ́βεσθον	ἐθλῑβέσθην	ἐθλῑβόμεθᾰ	ἐθλῑ́βεσθε	ἐθλῑ́βοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θλίψω, θλίψομαι, θλῐβήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θλίψω	θλίψεις	θλίψει	θλίψετον	θλίψετον	θλίψομεν	θλίψετε	θλίψουσῐ(ν)
	optative	θλίψοιμῐ	θλίψοις	θλίψοι	θλίψοιτον	θλιψοίτην	θλίψοιμεν	θλίψοιτε	θλίψοιεν
middle	indicative	θλίψομαι	θλίψῃ, θλίψει	θλίψεται	θλίψεσθον	θλίψεσθον	θλιψόμεθᾰ	θλίψεσθε	θλίψονται
	optative	θλιψοίμην	θλίψοιο	θλίψοιτο	θλίψοισθον	θλιψοίσθην	θλιψοίμεθᾰ	θλίψοισθε	θλίψοιντο
passive	indicative	θλῐβήσομαι	θλῐβήσῃ	θλῐβήσεται	θλῐβήσεσθον	θλῐβήσεσθον	θλῐβησόμεθᾰ	θλῐβήσεσθε	θλῐβήσονται
	optative	θλῐβησοίμην	θλῐβήσοιο	θλῐβήσοιτο	θλῐβήσοισθον	θλῐβησοίσθην	θλῐβησοίμεθᾰ	θλῐβήσοισθε	θλῐβήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θλίψειν			θλίψεσθαι		θλῐβήσεσθαι
participle	m	θλίψων			θλιψόμενος		θλῐβησόμενος
	f	θλίψουσᾰ			θλιψομένη		θλῐβησομένη
	n	θλῖψον			θλιψόμενον		θλῐβησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔθλιψᾰ, ἐθλιψᾰ́μην, ἐθλίφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθλιψᾰ	ἔθλιψᾰς	ἔθλιψε(ν)	ἐθλίψᾰτον	ἐθλιψᾰ́την	ἐθλίψᾰμεν	ἐθλίψᾰτε	ἔθλιψᾰν
	subjunctive	θλίψω	θλίψῃς	θλίψῃ	θλίψητον	θλίψητον	θλίψωμεν	θλίψητε	θλίψωσῐ(ν)
	optative	θλίψαιμῐ	θλίψειᾰς, θλίψαις	θλίψειε(ν), θλίψαι	θλίψαιτον	θλιψαίτην	θλίψαιμεν	θλίψαιτε	θλίψειᾰν, θλίψαιεν
	imperative		θλῖψον	θλιψᾰ́τω	θλίψᾰτον	θλιψᾰ́των		θλίψᾰτε	θλιψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθλιψᾰ́μην	ἐθλίψω	ἐθλίψᾰτο	ἐθλίψᾰσθον	ἐθλιψᾰ́σθην	ἐθλιψᾰ́μεθᾰ	ἐθλίψᾰσθε	ἐθλίψᾰντο
	subjunctive	θλίψωμαι	θλίψῃ	θλίψηται	θλίψησθον	θλίψησθον	θλιψώμεθᾰ	θλίψησθε	θλίψωνται
	optative	θλιψαίμην	θλίψαιο	θλίψαιτο	θλίψαισθον	θλιψαίσθην	θλιψαίμεθᾰ	θλίψαισθε	θλίψαιντο
	imperative		θλῖψαι	θλιψᾰ́σθω	θλίψᾰσθον	θλιψᾰ́σθων		θλίψᾰσθε	θλιψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐθλίφθην	ἐθλίφθης	ἐθλίφθη	ἐθλίφθητον	ἐθλιφθήτην	ἐθλίφθημεν	ἐθλίφθητε	ἐθλίφθησᾰν
	subjunctive	θλιφθῶ	θλιφθῇς	θλιφθῇ	θλιφθῆτον	θλιφθῆτον	θλιφθῶμεν	θλιφθῆτε	θλιφθῶσῐ(ν)
	optative	θλιφθείην	θλιφθείης	θλιφθείη	θλιφθεῖτον, θλιφθείητον	θλιφθείτην, θλιφθειήτην	θλιφθεῖμεν, θλιφθείημεν	θλιφθεῖτε, θλιφθείητε	θλιφθεῖεν, θλιφθείησᾰν
	imperative		θλίφθητῐ	θλιφθήτω	θλίφθητον	θλιφθήτων		θλίφθητε	θλιφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		θλῖψαι			θλίψᾰσθαι		θλιφθῆναι
participle	m	θλίψᾱς			θλιψᾰ́μενος		θλιφθείς
	f	θλίψᾱσᾰ			θλιψᾰμένη		θλιφθεῖσᾰ
	n	θλῖψᾰν			θλιψᾰ́μενον		θλιφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέθλῑμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τέθλῑμμαι	τέθλῑψαι	τέθλῑπται	τέθλῑφθον	τέθλῑφθον	τεθλῑ́μμεθᾰ	τέθλῑφθε	τεθλῑ́φᾰται
	subjunctive	τεθλῑμμένος ὦ	τεθλῑμμένος ᾖς	τεθλῑμμένος ᾖ	τεθλῑμμένω ἦτον	τεθλῑμμένω ἦτον	τεθλῑμμένοι ὦμεν	τεθλῑμμένοι ἦτε	τεθλῑμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθλῑμμένος εἴην	τεθλῑμμένος εἴης	τεθλῑμμένος εἴη	τεθλῑμμένω εἴητον/εἶτον	τεθλῑμμένω εἰήτην/εἴτην	τεθλῑμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τεθλῑμμένοι εἴητε/εἶτε	τεθλῑμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέθλῑψο	τεθλῑ́φθω	τέθλῑφθον	τεθλῑ́φθων		τέθλῑφθε	τεθλῑ́φθων
						middle/passive
infinitive						τεθλῖφθαι
participle	m					τεθλῑμμένος
	f					τεθλῑμμένη
	n					τεθλῑμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποθλῑ́βω (apothlī́bō)
• ἐκθλῑ́βω (ekthlī́bō)
• ἐνθλῑ́βω (enthlī́bō)
• θλιμμός (thlimmós)
• θλιπτῐκός (thliptikós)
• θλῖψῐς (thlîpsis)
• θλῐβερός (thliberós)
• θλῐβή (thlibḗ)
• θλῐβώδης (thlibṓdēs)
• θλῐβῐ́ᾱς (thlibíās)
• σῠνθλῑ́βω (sunthlī́bō)

 

Descendants

• Greek: θλίβω (thlívo)

Further reading

• “θλίβω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “θλίβω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• θλίβω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek θλίβω (thlíbō, “squeeze, compress; oppress, distress”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθli.vo/
• Hyphenation: θλί‧βω

Verb

θλίβω • (thlívo) (past έθλιψα, passive θλίβομαι) found chiefly in the present and imperfect tenses and in compounds

1. to sadden, distress

   Synonym: στενοχορώ (stenochoró)

Conjugation

θλίβω   θλίβομαι   (Found mostly in the perfective stem: present and imperfect tenses)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	θλίβω	θλίψω1	θλίβομαι	‑θλιφτώ, -θλιβώ1
2 sg	θλίβεις	θλίψεις	θλίβεσαι	‑θλιφτείς, -θλιβείς
3 sg	θλίβει	θλίψει	θλίβεται	‑θλιφτεί, -θλιβεί
1 pl	θλίβουμε, [‑ομε]	θλίψουμε, [‑ομε]	θλιβόμαστε	‑θλιφτούμε, -θλιβούμε
2 pl	θλίβετε	θλίψετε	θλίβεστε, θλίβεσθε, (θλιβόσαστε)	‑θλιφτείτε, -θλιβείτε
3 pl	θλίβουν(ε)	θλίψουν(ε)	θλίβονται	‑θλιφτούν(ε), -θλιβούν
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έθλιβα	έθλιψα1	θλιβόμουν(α)	‑θλίφτηκα, [{-εθλίβην}]3
2 sg	έθλιβες	έθλιψες	θλιβόσουν(α)	‑θλίφτηκες, [{-εθλίβης}]
3 sg	έθλιβε	έθλιψε	θλιβόταν(ε)	‑θλίφτηκε, {-εθλίβη}
1 pl	θλίβαμε	θλίψαμε	θλιβόμασταν, (‑όμαστε)	‑θλιφτήκαμε, [{-εθλίβημεν}]
2 pl	θλίβατε	θλίψατε	θλιβόσασταν, (‑όσαστε)	‑θλιφτήκατε, [{-εθλίβητε}]
3 pl	έθλιβαν, θλίβαν(ε)	έθλιψαν, θλίψαν(ε)	θλίβονταν, (θλιβόντουσαν)	‑θλίφτηκαν, -θλιφτήκαν(ε), [{-εθλίβησαν}]
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα θλίβω ➤	θα θλίψω ➤	θα θλίβομαι ➤	θα θλιφτώ / θλιβώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα θλίβεις, …	θα θλίψεις, …	θα θλίβεσαι, …	θα θλιφτείς / θλιβείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … θλίψει		έχω, έχεις, … θλιφτεί / θλιβεί   είμαι, είσαι, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … θλίψει		είχα, είχες, … θλιφτεί / θλιβεί   ήμουν, ήσουν, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … θλίψει		θα έχω, θα έχεις, … θλιφτεί / θλιβεί   θα είμαι, θα είσαι, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	θλίβε	θλίψε	—	θλίψου
2 pl	θλίβετε	θλίψτε	θλίβεστε, θλίβεσθε	θλιφτείτε, θλιβείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	θλίβοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας θλίψει ➤		θλιμμένος, ‑η, ‑o {τεθλιμμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	θλίψει		θλιφτεί, θλιβεί
Notes     Appendix:Greek verbs	2. Passive forms with -φτ- are colloquial. Used chiefly in compounds.  3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist ἐθλίβην from the conjugation of θλίβω. In Modern Greek, used in the 3rd persons, mostly in compounds (all persons included here, for reference).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• θλιμμένος (thlimménos, “sadden, grieved, gloomy, sorrowful”, participle)
• τεθλιμμένος (tethlimménos, participle with reduplication) (formal, used in set phrases)

Related terms

Compounds and their related terms:

• εκθλίβω (ekthlívo)
• καταθλίβω (katathlívo)
• συνθλίβω (synthlívo, “compress, shatter”)

Other:

• θλιβερός (thliverós)
• θλίψη f (thlípsi, “sorrow, sadness”) & compounds