οριστικός

See also: ὁριστικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὁριστικός (horistikós).

Adjective

οριστικός • (oristikós) m (feminine οριστική, neuter οριστικό)

1. final, in a final stage
2. (grammar) definite

   Antonym: αόριστος (aóristos)

Declension

Declension of οριστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οριστικός •	οριστική •	οριστικό •	οριστικοί •	οριστικές •	οριστικά •
genitive	οριστικού •	οριστικής •	οριστικού •	οριστικών •	οριστικών •	οριστικών •
accusative	οριστικό •	οριστική •	οριστικό •	οριστικούς •	οριστικές •	οριστικά •
vocative	οριστικέ •	οριστική •	οριστικό •	οριστικοί •	οριστικές •	οριστικά •

Derived terms

• οριστική έγκλιση (oristikí égklisi)
• οριστικό άρθρο (oristikó árthro)

Related terms

• ορισμός (orismós)
• ορίζω (orízo)

Further reading

• “οριστικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998