πηνίον

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Derived from πήνη (pḗnē, spool, bobbin). Also see Latin panus (ear of millet).

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

πηνίον (pēníonn (genitive πηνίου); second declension

  1. bobbin
    ἐπὶ δ' ὄρνυτο δῖος Ὀδυσσεὺς ἄγχι μάλ', ὡς ὅτε τίς τε γυναικὸς ἐϋζώνοιο στήθεός ἐστι κανών, ὅν τ' εὖ μάλα χερσὶ τανύσσῃ πηνίον ἐξέλκουσα παρὲκ μίτον, ἀγχόθι δ' ἴσχει στήθεος (Iliad 23.759)