τρελός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek τρελός (trelós), from Koine Greek τρηρός (trērós), from Ancient Greek τρήρων (trḗrōn). The chess sense is a semantic loan from French fou.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾeˈlos/
• Rhymes: -os
• Hyphenation: τρε‧λός

Adjective

τρελός • (trelós) m (feminine τρελή, neuter τρελό)

1. crazy

Declension

Declension of τρελός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρελός •	τρελή •	τρελό •	τρελοί •	τρελές •	τρελά •
genitive	τρελού •	τρελής •	τρελού •	τρελών •	τρελών •	τρελών •
accusative	τρελό •	τρελή •	τρελό •	τρελούς •	τρελές •	τρελά •
vocative	τρελέ •	τρελή •	τρελό •	τρελοί •	τρελές •	τρελά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τρελός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τρελός, etc.)

Related terms

• τρέλα f (tréla, “madness; high jinks”)

Noun

τρελός • (trelós) m (plural τρελοί)

1. madman
2. (chess, rare) bishop

   Synonym: αξιωματικός (axiomatikós)

Declension

Declension of τρελός

	singular	plural
nominative	τρελός •	τρελοί •
genitive	τρελού •	τρελών •
accusative	τρελό •	τρελούς •
vocative	τρελέ •	τρελοί •

See also

• ψυχάκιας (psychákias, “paranoid person”)
• σχιζοφρενής (schizofrenís, “schizophrenic”)

See also

Chess pieces in Greek · πεσσοί (pessoí) (layout · text)
βασιλιάς (vasiliás)	βασίλισσα (vasílissa)	πύργος (pýrgos)	αξιωματικός (axiomatikós), τρελός (trelós)	ίππος (íppos)	στρατιώτης (stratiótis), πιόνι (pióni)