ωραίος

See also: ὡραῖος

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ὡραῖος (hōraîos), ancient sense: seasonable, timely.

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈɾe.os/
• Hyphenation: ω‧ραί‧ος

Adjective

ωραίος • (oraíos) m (feminine ωραία, neuter ωραίο)

1. good, fine, nice
2. beautiful, pretty, lovely, handsome

Declension

Declension of ωραίος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ωραίος •	ωραία •	ωραίο •	ωραίοι •	ωραίες •	ωραία •
genitive	ωραίου •	ωραίας •	ωραίου •	ωραίων •	ωραίων •	ωραίων •
accusative	ωραίο •	ωραία •	ωραίο •	ωραίους •	ωραίες •	ωραία •
vocative	ωραίε •	ωραία •	ωραίο •	ωραίοι •	ωραίες •	ωραία •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ωραίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ωραίος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ωραιότερος •	ωραιότερη •	ωραιότερο •	ωραιότεροι •	ωραιότερες •	ωραιότερα •
genitive	ωραιότερου •	ωραιότερης •	ωραιότερου •	ωραιότερων •	ωραιότερων •	ωραιότερων •
accusative	ωραιότερο •	ωραιότερη •	ωραιότερο •	ωραιότερους •	ωραιότερες •	ωραιότερα •
vocative	ωραιότερε •	ωραιότερη •	ωραιότερο •	ωραιότεροι •	ωραιότερες •	ωραιότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ωραιότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ωραιότατος •	ωραιότατη •	ωραιότατο •	ωραιότατοι •	ωραιότατες •	ωραιότατα •
genitive	ωραιότατου •	ωραιότατης •	ωραιότατου •	ωραιότατων •	ωραιότατων •	ωραιότατων •
accusative	ωραιότατο •	ωραιότατη •	ωραιότατο •	ωραιότατους •	ωραιότατες •	ωραιότατα •
vocative	ωραιότατε •	ωραιότατη •	ωραιότατο •	ωραιότατοι •	ωραιότατες •	ωραιότατα •

Synonyms

• (beautiful): όμορφος (ómorfos)

Further reading

• “ωραίος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998