ата-баба

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bashkir

[edit]

Etymology

[edit]

A dvandva compound: Proto-Turkic *ata (father) + Proto-Turkic *bāba (father; grandfather; ancestor).

Cognate with Kazakh ата-баба (ata-baba), Karachay-Balkar ата-баба (ata-baba), Uzbek ota-bobo, Uyghur ئاتابابا (atababa), ئاتابوۋا (atabowa), Turkmen ata-baba, Azerbaijani ata-baba (ancestors), etc.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ɑˈtɑ.bɑˌbɑ], [ɑˈtɑ.βɑˌβɑ]
  • Hyphenation: а‧та-ба‧ба

Noun

[edit]

ата-баба (ata-baba)

  1. (collective) (paternal) ancestors, forefathers
    Мин ата-бабаларымдың ун быуынға ҡәҙәр кемдәр булыуын асыҡланым.
    Min ata-babalarımdıñ un bıwınğa qəźər kemdər bulıwın asıqlanım.
    I have found out up to ten generations of who my ancestors were.
    Ата-бабалар иҫтәлеге — халыҡ үҙаңының айырып алғыһыҙ өлөшө.
    Ata-babalar iśtəlege — xalıq üźañınıñ ayırıp alğıhıź ölöşö.
    The memory of ancestors is an indispensable part of an ethnic group's self-identity.

Usage notes

[edit]
  • Used mostly in plural.

Declension

[edit]