красив

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Slavic *krasivъ. Formed from крася́ (krasjá, to adorn) +‎ -ив (-iv).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

краси́в (krasív) (diminutive краси́вичък, abstract noun краси́вост)

  1. beautiful, lovely, fair, well-favoured, handsome, good-looking, fine-looking
    Имам красив почерк.Imam krasiv počerk.To write a fine/good hand.
  2. nice, noble
    красив жестkrasiv žesta noble/handsome deed
    красиви обноскиkrasivi obnoskifine/nice manners
    красиви фразиkrasivi frazifair/fine words

Declension

[edit]
[edit]

References

[edit]
  • красив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • красив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010

Anagrams

[edit]

Russian

[edit]

Etymology 1

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [krɐˈsʲif]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

краси́в (krasív)

  1. short masculine singular of краси́вый (krasívyj)

Etymology 2

[edit]

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

кра́сив (krásiv)

  1. short past adverbial imperfective participle of кра́сить (krásitʹ)