уступчивый

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Russian

[edit]

Etymology

[edit]

уступи́ть (ustupítʹ) +‎ -чивый (-čivyj)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ʊˈstupt͡ɕɪvɨj]

Adjective

[edit]

усту́пчивый (ustúpčivyj)

  1. amenable, conciliatory, compromising
    Synonym: сгово́рчивый (sgovórčivyj)
    Antonyms: неусту́пчивый (neustúpčivyj), несгово́рчивый (nesgovórčivyj)

Declension

[edit]
[edit]