վճռել
Jump to navigation
Jump to search
Armenian
[edit]Etymology
[edit]From Old Armenian վճռել (včṙel).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /vət͡ʃˈrel/, [vət͡ʃrél]
- (Western Armenian) IPA(key): /vəd͡ʒˈrel/, [vəd͡ʒrél]
Verb
[edit]վճռել • (včṙel)
- to adjudicate, to rule, to decide
- դատարանը վճռեց ― dataranə včṙecʻ ― the court ruled
- to determine, to decide
- to conclude, to resolve, to settle
Declension
[edit]nominalised infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
Conjugation
[edit]-el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վճռել (včṙel) | imperfective converb | վճռում (včṙum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վճռվել (včṙvel) | simultaneous converb | վճռելիս (včṙelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վճռել (včṙel) | ||||
| aorist stem | վճռ- (včṙ-) | future converb I | վճռելու (včṙelu) | ||||
| resultative participle | վճռած (včṙac) | future converb II | վճռելիք (včṙelikʻ) | ||||
| subject participle | վճռող (včṙoġ) | connegative converb | վճռի (včṙi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վճռում եմ (včṙum em) | վճռում ես (včṙum es) | վճռում է (včṙum ē) | վճռում ենք (včṙum enkʻ) | վճռում եք (včṙum ekʻ) | վճռում են (včṙum en) | |
| past imperfective | վճռում էի (včṙum ēi) | վճռում էիր (včṙum ēir) | վճռում էր (včṙum ēr) | վճռում էինք (včṙum ēinkʻ) | վճռում էիք (včṙum ēikʻ) | վճռում էին (včṙum ēin) | |
| future | վճռելու եմ (včṙelu em) | վճռելու ես (včṙelu es) | վճռելու է (včṙelu ē) | վճռելու ենք (včṙelu enkʻ) | վճռելու եք (včṙelu ekʻ) | վճռելու են (včṙelu en) | |
| past future | վճռելու էի (včṙelu ēi) | վճռելու էիր (včṙelu ēir) | վճռելու էր (včṙelu ēr) | վճռելու էինք (včṙelu ēinkʻ) | վճռելու էիք (včṙelu ēikʻ) | վճռելու էին (včṙelu ēin) | |
| present perfect | վճռել եմ (včṙel em) | վճռել ես (včṙel es) | վճռել է (včṙel ē) | վճռել ենք (včṙel enkʻ) | վճռել եք (včṙel ekʻ) | վճռել են (včṙel en) | |
| pluperfect | վճռել էի (včṙel ēi) | վճռել էիր (včṙel ēir) | վճռել էր (včṙel ēr) | վճռել էինք (včṙel ēinkʻ) | վճռել էիք (včṙel ēikʻ) | վճռել էին (včṙel ēin) | |
| aorist (past perfective) | վճռեցի, վճռի* (včṙecʻi, včṙi*) | վճռեցիր, վճռիր* (včṙecʻir, včṙir*) | վճռեց (včṙecʻ) | վճռեցինք, վճռինք* (včṙecʻinkʻ, včṙinkʻ*) | վճռեցիք, վճռիք* (včṙecʻikʻ, včṙikʻ*) | վճռեցին, վճռին* (včṙecʻin, včṙin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վճռեմ (včṙem) | վճռես (včṙes) | վճռի (včṙi) | վճռենք (včṙenkʻ) | վճռեք (včṙekʻ) | վճռեն (včṙen) | |
| past | վճռեի (včṙei) | վճռեիր (včṙeir) | վճռեր (včṙer) | վճռեինք (včṙeinkʻ) | վճռեիք (včṙeikʻ) | վճռեին (včṙein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվճռեմ (kvčṙem) | կվճռես (kvčṙes) | կվճռի (kvčṙi) | կվճռենք (kvčṙenkʻ) | կվճռեք (kvčṙekʻ) | կվճռեն (kvčṙen) | |
| past | կվճռեի (kvčṙei) | կվճռեիր (kvčṙeir) | կվճռեր (kvčṙer) | կվճռեինք (kvčṙeinkʻ) | կվճռեիք (kvčṙeikʻ) | կվճռեին (kvčṙein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վճռի՛ր, վճռի՛* (včṙír, včṙí*) | — | — | վճռե՛ք, վճռեցե՛ք** (včṙékʻ, včṙecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
-el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվճռել (čʻvčṙel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չվճռած (čʻvčṙac) | ||||||
| subject participle | չվճռող (čʻvčṙoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վճռում (čʻem včṙum) | չես վճռում (čʻes včṙum) | չի վճռում (čʻi včṙum) | չենք վճռում (čʻenkʻ včṙum) | չեք վճռում (čʻekʻ včṙum) | չեն վճռում (čʻen včṙum) | |
| past imperfective | չէի վճռում (čʻēi včṙum) | չէիր վճռում (čʻēir včṙum) | չէր վճռում (čʻēr včṙum) | չէինք վճռում (čʻēinkʻ včṙum) | չէիք վճռում (čʻēikʻ včṙum) | չէին վճռում (čʻēin včṙum) | |
| future | չեմ վճռելու (čʻem včṙelu) | չես վճռելու (čʻes včṙelu) | չի վճռելու (čʻi včṙelu) | չենք վճռելու (čʻenkʻ včṙelu) | չեք վճռելու (čʻekʻ včṙelu) | չեն վճռելու (čʻen včṙelu) | |
| past future | չէի վճռելու (čʻēi včṙelu) | չէիր վճռելու (čʻēir včṙelu) | չէր վճռելու (čʻēr včṙelu) | չէինք վճռելու (čʻēinkʻ včṙelu) | չէիք վճռելու (čʻēikʻ včṙelu) | չէին վճռելու (čʻēin včṙelu) | |
| present perfect | չեմ վճռել (čʻem včṙel) | չես վճռել (čʻes včṙel) | չի վճռել (čʻi včṙel) | չենք վճռել (čʻenkʻ včṙel) | չեք վճռել (čʻekʻ včṙel) | չեն վճռել (čʻen včṙel) | |
| pluperfect | չէի վճռել (čʻēi včṙel) | չէիր վճռել (čʻēir včṙel) | չէր վճռել (čʻēr včṙel) | չէինք վճռել (čʻēinkʻ včṙel) | չէիք վճռել (čʻēikʻ včṙel) | չէին վճռել (čʻēin včṙel) | |
| aorist (past perfective) | չվճռեցի, չվճռի* (čʻvčṙecʻi, čʻvčṙi*) | չվճռեցիր, չվճռիր* (čʻvčṙecʻir, čʻvčṙir*) | չվճռեց (čʻvčṙecʻ) | չվճռեցինք, չվճռինք* (čʻvčṙecʻinkʻ, čʻvčṙinkʻ*) | չվճռեցիք, չվճռիք* (čʻvčṙecʻikʻ, čʻvčṙikʻ*) | չվճռեցին, չվճռին* (čʻvčṙecʻin, čʻvčṙin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չվճռեմ (čʻvčṙem) | չվճռես (čʻvčṙes) | չվճռի (čʻvčṙi) | չվճռենք (čʻvčṙenkʻ) | չվճռեք (čʻvčṙekʻ) | չվճռեն (čʻvčṙen) | |
| past | չվճռեի (čʻvčṙei) | չվճռեիր (čʻvčṙeir) | չվճռեր (čʻvčṙer) | չվճռեինք (čʻvčṙeinkʻ) | չվճռեիք (čʻvčṙeikʻ) | չվճռեին (čʻvčṙein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վճռի (čʻem včṙi) | չես վճռի (čʻes včṙi) | չի վճռի (čʻi včṙi) | չենք վճռի (čʻenkʻ včṙi) | չեք վճռի (čʻekʻ včṙi) | չեն վճռի (čʻen včṙi) | |
| past | չէի վճռի (čʻēi včṙi) | չէիր վճռի (čʻēir včṙi) | չէր վճռի (čʻēr včṙi) | չէինք վճռի (čʻēinkʻ včṙi) | չէիք վճռի (čʻēikʻ včṙi) | չէին վճռի (čʻēin včṙi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վճռիր, մի՛ վճռի* (mí včṙir, mí včṙi*) | — | — | մի՛ վճռեք, մի՛ վճռեցեք** (mí včṙekʻ, mí včṙecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վճռել (včṙel) | |||
| dative | վճռելու (včṙelu) | |||
| ablative | վճռելուց (včṙelucʻ) | |||
| instrumental | վճռելով (včṙelov) | |||
| locative | վճռելում (včṙelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վճռելը/վճռելն (včṙelə/včṙeln) | |||
| dative | վճռելուն (včṙelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վճռելս (včṙels) | |||
| dative | վճռելուս (včṙelus) | |||
| ablative | վճռելուցս (včṙelucʻs) | |||
| instrumental | վճռելովս (včṙelovs) | |||
| locative | վճռելումս (včṙelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վճռելդ (včṙeld) | |||
| dative | վճռելուդ (včṙelud) | |||
| ablative | վճռելուցդ (včṙelucʻd) | |||
| instrumental | վճռելովդ (včṙelovd) | |||
| locative | վճռելումդ (včṙelumd) | |||
Old Armenian
[edit]Verb
[edit]վճռել • (včṙel)
- infinitive of վճռեմ (včṙem)