נערן

Yiddish

Etymology

From Middle High German nerren, from Old High German nerien, from Proto-West Germanic *naʀjan, from Proto-Germanic *nazjaną. Compare German nähren.

Verb

נערן • (nern) (past participle גענערט (genert))

1. to nourish

Conjugation

Conjugation of נערן

infinitive	נערן nern
present participle	נערנדיק nerndik
past participle	גענערט genert
auxiliary	האָבן hobn
present	איך נער ikh ner	מיר נערן mir nern
	דו נערסט du nerst	איר נערט ir nert
	ער נערט er nert	זיי נערן zey nern
imperative	נער (דו) ner (du)	נערט (איר) nert (ir)
Composed forms past איך האָב גענערט ikh hob genert מיר האָבן גענערט mir hobn genert דו האָסט גענערט du host genert איר האָט גענערט ir hot genert ער האָט גענערט er hot genert זיי האָבן גענערט zey hobn genert pluperfect איך האָב געהאַט גענערט ikh hob gehat genert מיר האָבן געהאַט גענערט mir hobn gehat genert דו האָסט געהאַט גענערט du host gehat genert איר האָט געהאַט גענערט ir hot gehat genert ער האָט געהאַט גענערט er hot gehat genert זיי האָבן געהאַט גענערט zey hobn gehat genert future איך וועל נערן ikh vel nern מיר וועלן נערן mir veln nern דו וועסט נערן du vest nern איר וועט נערן ir vet nern ער וועט נערן er vet nern זיי וועלן נערן zey veln nern future perfect איך וועל האָבן גענערט ikh vel hobn genert מיר וועלן האָבן גענערט mir veln hobn genert דו וועסט האָבן גענערט du vest hobn genert איר וועט האָבן גענערט ir vet hobn genert ער וועט האָבן גענערט er vet hobn genert זיי וועלן האָבן גענערט zey veln hobn genert

Derived terms

• דערנערן (dernern)
• נערונג (nerung)
• נערוואַרג (nervarg)
• נערעװדיק (nerevdik)
• נער־ספּעציאַליסט (ner-spetsyalist)