ἐκτομίζω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκτομή (ektomḗ, “excision”) +‎ -ίζω (-ízō, “a suffix used to form verbs from nouns, adjectives and other verbs”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.to.míz.dɔː/ → /ek.toˈmi.zo/ → /ek.toˈmi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.to.míz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.toˈmi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.toˈmi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.toˈmi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.toˈmi.zo/

Verb

ἐκτομίζω • (ektomízō)

1. Synonym of ἐκτέμνω (ektémnō, “cut out”)

Conjugation

   Present: ἐκτομίζω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτομίζω	ἐκτομίζεις	ἐκτομίζει	ἐκτομίζετον	ἐκτομίζετον	ἐκτομίζομεν	ἐκτομίζετε	ἐκτομίζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτομίζω	ἐκτομίζῃς	ἐκτομίζῃ	ἐκτομίζητον	ἐκτομίζητον	ἐκτομίζωμεν	ἐκτομίζητε	ἐκτομίζωσῐ(ν)
	optative	ἐκτομίζοιμῐ	ἐκτομίζοις	ἐκτομίζοι	ἐκτομίζοιτον	ἐκτομιζοίτην	ἐκτομίζοιμεν	ἐκτομίζοιτε	ἐκτομίζοιεν
	imperative		ἐκτόμιζε	ἐκτομιζέτω	ἐκτομίζετον	ἐκτομιζέτων		ἐκτομίζετε	ἐκτομιζόντων
		active
infinitive		ἐκτομίζειν
participle	m	ἐκτομίζων
	f	ἐκτομίζουσᾰ
	n	ἐκτομῖζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐκτομίζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “ἐκτομίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press