Reconstruction:Proto-West Germanic/stillī
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Indo-European *(s)telH- (“to be silent; to be still”).
Adjective[edit]
*stillī[1]
Inflection[edit]
ja-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Masculine | ||
Nominative | *stillī | ||
Genitive | *stillijas | ||
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *stillī | *stilliju | *stillī |
Accusative | *stillijanā | *stillijā | *stillī |
Genitive | *stillijas | *stillijeʀā | *stillijas |
Dative | *stillijumē | *stillijeʀē | *stillijumē |
Instrumental | *stilliju | *stillijeʀu | *stilliju |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *stillijē | *stillijō | *stilliju |
Accusative | *stillijā | *stillijā | *stilliju |
Genitive | *stillijeʀō | *stillijeʀō | *stillijeʀō |
Dative | *stillijēm, *stillijum | *stillijēm, *stillijum | *stillijēm, *stillijum |
Instrumental | *stillijēm, *stillijum | *stillijēm, *stillijum | *stillijēm, *stillijum |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Old English: stille
- Old Frisian: stille, still
- Old Saxon: stilli
- Old Dutch: stilli
- Old High German: stilli
References[edit]
- ^ Friedrich Kluge (1989) “still”, in Elmar Seebold, editor, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache [Etymological Dictionary of the German Language] (in German), 22nd edition, Berlin: Walter de Gruyter, →ISBN: “wg. *stellja-”