alogiczność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From alogiczny +‎ -ość. First attested in 1907.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.lɔˈɡit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧lo‧gicz‧ność

Noun

[edit]

alogiczność f

  1. (logic) alogicalness, illogicalness (quality of being illogical)
    Synonyms: alogizm, nielogiczność, pozalogiczność

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
noun

References

[edit]
  1. ^ Jan August Kisielewski (1907) Życie dramatu[1] (in Polish), page 150
  2. ^ alogiczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]