beperkt

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈpɛrkt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧perkt
• Rhymes: -ɛrkt

Etymology 1

From beperken.

Adjective

beperkt (comparative beperkter, superlative beperktst)

1. restricted, limited

   Synonym: beknopt

   Antonyms: uitvoerig, uitgebreid

Inflection

Declension of beperkt
uninflected	beperkt
inflected	beperkte
comparative	beperkter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		beperkt	beperkter	het beperktst het beperktste
indefinite	m./f. sing.	beperkte	beperktere	beperktste
	n. sing.	beperkt	beperkter	beperktste
	plural	beperkte	beperktere	beperktste
definite		beperkte	beperktere	beperktste
partitive		beperkts	beperkters	—

Derived terms

• beperktheid

Participle

beperkt

1. past participle of beperken

Inflection

Declension of beperkt
uninflected	beperkt
inflected	beperkte
		positive
predicative/adverbial		beperkt
indefinite	m./f. sing.	beperkte
	n. sing.	beperkt
	plural	beperkte
definite		beperkte
partitive		beperkts

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

beperkt

1. inflection of beperken:
   1. second/third-person singular present indicative
   2. (archaic) plural imperative